niedziela, 27 maja 2012

Rapper's Delight w Bibliotece Kongresu USA

Musiało minąć kilka dekad by niewątpliwie najbardziej 'podejrzany' rapowy utwór został umieszczony w Bibliotece Kongresu w dziale Krajowego Rejestru Nagrań. Rocznie kolejnych 25 utworów jest umieszczanych w tym zaszczytnym gronie, pierwszym rapowy utwór znalazł tam swoje miejsce w 200 roku, był nim The Message.

Oto oficjalny komentarz Kongresu:
"The Sugarhill Gang’s infectious dance number from late 1979 might be said to have launched an entire genre. Although spoken word had been a component of recorded American popular music for decades, this trio’s rhythmic rhyming inspired many MC's-to-be and other future rap artists. The album version of “Rapper’s Delight” is an epic 14'1/2 minute salvo of irreverent stories and creative word play. The song dates from hip-hop's infancy. As such, it does not address subject matter that has given rap music both positive and negative notoriety, but the song's inventive rhymes, complex counter-rhythms, and brash boastfulness presage the tenets of hip hop. “Rapper's Delight” also reflects an early instance of music sampling and a legal settlement; it draws its bass line and other features from Chic’s 1979 hit “Good Times.” As a result, songwriting credits for “Rapper's Delight” include that song’s composers, Chic guitarist Nile Rodgers and bassist Bernard Edwards, as well as Sylvia Robinson and the Sugarhill Gang (Michael Wright, Guy O’Brien, and Henry Jackson). Selected for the 2011 registry."

czwartek, 24 maja 2012

History Of Dick Clark - American Bandstand

Richard Wagstaff "Dick" Clark urodzony w Bronxville, był jednym z najbardziej znanych amerykańskich prezenterów radiowych i    telewizyjnych. W roku 1952 w amerykańskiej telewizji rozpoczął emisję program prezentujący muzyczne talenty uczestników - American Bandstand. Od roku 1958, aż do ostatniego odcinka w roku 1989 Clark był producentem oraz prowadzącym tego muzycznego show. Przez krótki czas w roku 1973 na przemian ze swoim programem występował w muzycznym show - Soul Unlimited, który ze względu na obecność "białego" prowadzącego nie przyjął się wśród Afro-Amerykańskiej społeczności.
Na przestrzeni lat w programie American Bandstand wystąpiło gro gwiazd światowej popkultury z Michaelem Jacksonem i Donną Summer na czele. Paul Anka określił program Dick'a jako tworzywo młodzieżowej kultury. Sam bohater był często nazywany najstarszym amerykańskim nastolatkiem. Jest odpowiedzialny za popularyzację muzyki rock 'n rollowej Ameryki lat '50, '60, '70, '80 ...

Clark był prowadzącym w sumie siedmiu różnych programów, posiadał swoją własna firmę producencką. Należy do Hollywood Walk of Fame, Rock and Roll Hall of Fame, Broadcasting Magazine Hall of Fame.

Dick był także wziętym producentem filmowym oraz aktorem. Jako niewymieniony w czołówce wystąpił jako on sam w wielu filmach, zagrał także niewielkie role w dwóch epizodach The Fresh Prince of Bel-Air.
24 sierpnia 1985 roku gościem programu było Run DMC, następnie LL Cool J, Kurtis Blow i inni. W 1981 roku, trzy miesiące po pierwszym pojawieniu się rapu w TV, gościem Clarka był zespół Sugarhill Gang.

Przez kilkanaście lat działalności gościł miedzy innymi takie persony/ekipy: Miracles, Commodores, Whispers, Temptations, Chic, Full force, Aretha Franklin, Donna Summer, Paul Anka, Gap Band, James Brown, Con Funk Shun, Melba Moore, Trini Lopez, Gladys Knight & The Pips, Jerry Lee Lewis ...

Oto co o Clarku powiedział sam Kurtis Blow:
"Dick Clark is an American institution and much more than a legend. I truly want to thank him for giving me a shot on ‘American Bandstand’. When we met, he was really nice to me and treated me with the utmost respect. God Bless Dick Clark, and may he rest in peace!!!!"
... oraz DMC:
"“Dick Clark is the gatekeeper of Rock ‘n Roll! He is also a B-Boy! He didn’t diss Hip-Hop as a fad like a lot of people did in the early years! He saw a little Rock ‘n Roll in us, and having us on his show one of my greatest accomplishments!”"

Rzesze fanów, miliony widzów wychowanych na jego muzycznym guście, dekady działalności. Dick Clark zmarł 18 kwietnia 2012 roku.

środa, 23 maja 2012

poniedziałek, 21 maja 2012

DJ Finger - Rap History Warsaw The Best of 80's

Zaczyna się od rewolucji. Martin Luter King Jr. jest głosem dającym nadzieję milionom, których kolor skóry nie pozwala być traktowanym jak każdy inny obywatel w kraju, gdzie mają spełniać się marzenia, a jego fundamenty zostały zbudowane na prawie Kalego. Śmierć Black Benjie'ego z rąk gangów, pokojowe spotkanie na Hoe Avenue, Marvin Harper z Savage Skulls przekazujący street knowledge w imię lepszego jutra. Grupka dzieciaków podziwia świeże whole car'y przejeżdżające między ich blokami. Opuszczony budynek, block party gdzieś na Bronxie. Tłum tańczy do zapętlonego przez dj'a rytmu disco, bgirls i bboys pokazują swoje nowe skills'y, ktoś chwyta za mikrofon, pierwsze rymy lecą w eter. Błyskawica electro z Düsseldorfu trafia w bijące serce Nowego Jorku. Rodzi się złota era Hip-Hopu. Reszta to historia. Parę dni temu miała miejsce premiera mixu, który przygotowałem z okazji zaproszenia na podsumowanie lat '80 spod szyldu Rap History Warsaw. Nagrywając go postawiłem na klimat nagrania na żywo i technikę z tamtych lat czyli proste, melodyjne skrecze (Grandmixer D.ST.) czy cutting intra perkusyjnego w przejściach (DJ Jazzy Jay). Gościnnie Rosy One i Dj Wiz ze Szwajcarii. Na drugiej płycie usłyszycie mix Blekota, który, jak sam o nim pisze , poszedł tropem TR-808 plus vocoder, stąd nazwa mixu - "808 miles per minute". Ogromne podziękowania dla RHW crew & friends, w szczególności Kosi, Steez, Anusz za możliwość udziału w projekcie oraz czas i pracę włożoną w wydanie materiału. Dziękuję Igorowi "Poka" Czerkawskiemu za mastering.
Gil Scott-Heron RIP.

Limitowane wydanie, tylko 100 sztuk.




Tracklista :

01.    Intro
02.    Grand Wizard Theodore & The Fantastic Romantic Five – Can I Get A Soul Clapp (Soul-O-Wax Inc.,  1980)
03.    The Treacherous Three – At The Party (Enjoy Records, 1980)
04.    Grandmaster Flash & The Furious Five – Superappin’ (Enjoy Records, 1982)
05.    Kool DJ AJ – Ah, That’s The Joint (White Diamond Records, 1980)
06.    The Sugarhill Gang – Rapper’s Reprise (Jam Jam) (Sugar Hill Records, 1980)
07.    Rock Master Scott & The Dynamic Three – Request Line (Reality, 1984)
08.    Brenda K. Starr – Vicious Beat (unreleased)
09.    Key-Matic – Breakin’ In Space (Radar Records, 1984)
10.    B Beat Girls - For The Same Man (25 West Records, 1983) vs. Double Trouble – At The Amphitheatre (Animal Records, 1983)
11.    MC Cool Rock & Dj Sinbad – Taking Control (Rock Force Records, 1986)
12.    Dimples D. – Sucker DJ’s (I Will Survive) (Partytime Records, 1983)
13.    MC Lyte – Lyte As A Rock (First Priority Music, 1988)
14.    Mr. T – Mr. T’s Commandment (Columbia, 1984)
15.    UTFO – Doin’ It (Select Records, 1989)
16.    A Tribe Called Quest – Description Of A Fool (Jive, 1989)
17.    Afrika Bambaataa & James Brown – Unity Pt.1 The Third Coming (Tommy Boy, 1984)
18.    The Dismasters  - Small Time Hustler (Urban Rock Records, 1987)
19.    Breakdown
20.    Run DMC – Sucker M.C.’s (Krush Groove 1) (Profile Records, 1983)
21.    Funkmaster Wizard Wiz – Grand Concourse & 138th (Tuff City, 1988)
22.    Eric B. & Rakim – I Ain’t No Joke (4th & Broadway, 1987)
23.    Kool G Rap & DJ Polo – Road To The Riches (Cold Chillin’, 1989)
24.    De La Soul – Freedom of Speak (We Got Three Minutes) (Tommy Boy, 1988)
25.    Grandmaster Caz – Get Down Grandmaster (Tuff City, 1987)
26.    EPEE MD – It’s My Thing (Fresh Records, 1987)
27.    Boogie Down Productions – I’m Still #1 (Jive, 1988) (Numero Uno Re-Recording Remix)
28.    Big Daddy Kane – Ain’t No Half Steppin’ (Cold Chillin’, 1988)
29.    X-Clan – Raise The Flag (4th & Broadway, 1989)
30.    Biz Markie – Vapors (Cold Chillin’, 1988)
31.    DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince – A Touch of Jazz (Jive, 1987)


facebook.com/djfingerdotcom



piątek, 18 maja 2012

"7 - Sidney ‎– Hip Hop (1984)




Their Times Gone ...

Nie znikąd indziej zaś z mojego bloga dowiedziałem się o śmierci dwóch legend, z których bardziej (muzycznie!) przytłoczyła mnie śmierć Chuck Browna, którego muzyczna dyskografia poruszyła do głębi mój muzyczny gust.

Twórca niezwykłych breaków i ojciec muzyki Go Go oraz Donno Summer, Spoczywajcie w Pokoju!

czwartek, 17 maja 2012

Chuck Brown RIP


22.08.1936 - 16.05.2012

Donna Summer RIP

31.12.1948 - 17.05.2012

sobota, 12 maja 2012

8 Million Stories: Jerry Reaper of The Reapers



Słów kilka od Jerry'ego Reapera. Opowiada m.in., jak wyglądała struktura społeczna Bronx River Houses, oraz  wspomina inicjację gdy wstępował do grupy.

"Jerry Reaper was born and raised in Bronx River Houses. The 9 brick buildings that makes up the government housing project has a long history battling gang problems; in the 1970’s one of the more notable gangs was the Reapers. Looking up to his older brother and dedicated Reapers member, Jerry ended up being initiated into the Junior Reapers, the subdivision for youngsters, much to their parents’ dismay. 

The Reapers had its Main Division on Daly Avenue and 180th Street, which is also the site of its 1963 founding. The gangs’ membership peaked in the early 70’s with 10 divisions spread out across the borough. The 1st Division ‘turfed’ Bronx River Houses but, with no shortage of kids looking for a way to prove themselves as men, the concrete grounds were shared with other gangs like the Black Spades, Seven Immortals, Supreme Enchanters, and Satan’s Angels among others. 

Before Baron, Jerry’s older brother, joined the Reapers he had his own ‘organization’ named P.O.W.E.R. In true 1960’s rebellious fashion P.O.W.E.R. was about People’s Organization War Energetic Revolutionaries. However, that didn’t last and before long its’ former members were engrossed by the Reapers. 

Once Jerry began flying the gang colours on the back of his denim jacket, the Reapers’ membership was dwindling and towards the latter part of 1976 the gang had more or less slipped back into the darkness. Many of the older members had left, some joined the armed forces, and the Juniors were becoming more interested in Disco music and what would later become known as Hip Hop. That included Jerry. 

One of the key elements in making Hip Hop a soul sonic force to be reckoned with was a DJ living on the first floor of building 1595 in Bronx River Houses. 

Before joining with the Black Spades 10th Division, the cosmonautic Afrika Bambaataa, was a member of the Savage Pirates, a rather small and childish gang. For a time in the early 1970’s the Spades were among the biggest gangs in New York City. 

Once the gangs of that era began to fade out, the Black Spades in Bronx River Houses became the Organization and later the Zulu Nation. The Universal Zulu Nation still exists today and has played an important role in spreading Hip Hop around the planet. It all happened under Bambaataa’s leadership. 

There’s of course much more to Bronx River Houses. In 1962 the Chiffons released their all-time classic “He’s So Fine” on Laurie Records. The female group was made up of Bronx River residents. Lola Love, a multi-talented actress who was featured in both “Up The Down Staircase“ and “The Landlord” before she left junior high school, and who performed with the Godfather of Soul Mr. James Brown for 10 years, is also a proud Bronx River Houses native. 

Today Jerry still lives in the Bronx. He has for the last couple of years been responsible for arranging the Reapers summer cookout, bringing together x-members and former enemies alike."

poniedziałek, 7 maja 2012

"12 Sidney Duteil - Nation Rap. David Guetta First Record. (1990)


David Guetta znany dziś z kolaboracji z mainstreamowymi artystami, swoją przygodę z muzyką rozpoczął od funkowych brzmień, a dokładniej od nagrania z ambasadorem hip hopu we Francji, pierwszym francuskim rapperem - Sindey'em.

''12 SymbolOne - Last Scene (Daytona Mirage) (2009)

Symbol One to duet z Chorwacji. Po latach rozłąki dwaj bracia bliźniacy od już ponad trzech lat łączą siły by tworzyć muzykę z gatunków synth pop i disco. Jest to kolejna propozycja w stylu 'back to the 80's style', gdyż ostatnio wracając do kiczowatych, ale wyjątkowo klimatycznych seriali i filmów lat osiemdziesiątych, zauważyłem, że ścieżki dźwiękowe z tamtych lat to właśnie nic innego jak muzyka serwowana przez Symbol One. Peace! 

piątek, 4 maja 2012

Adam Yauch RIP


MCA
5.08.1964 - 4.05.2012

Keith Hering Google

Dzisiaj mija 54 rocznica urodzin Keith Haringa. Okoliczność ta została "zacelebrowana" przez Google, co zresztą zauważył każdy z Was.

Keith Haring, reprezentant nowej fali w NY, zainspirowany nowojorskim graffiti, rozpoczął studia artystyczne. Jest znany z twórczości w stylu pop art i street art. Keith zmarł w roku 1990 ... Rest In Peace!

czwartek, 3 maja 2012

Paul C. Mawhinney - Owner The Largest Vinyl Collection In The World

Record Rama to sklep muzyczny z CD's i Vinylami, mieszczący się w Pittsburgu, PA. Założony przez Paula Mawhinny'a, kolekcjonera płyt winylowych, który przyczynił się do sukcesu Davida Bowie'go, rekomendując jego nagrania szefowi RCA, Tomowi Cossie. Paul przygodę z biznesem muzycznym rozpoczął od kolekcjonowania płyt vinylowych. Gdy ich liczba przekroczyła 16,000  żona zasugerowała mu, by otworzył sklep z nośnikami muzycznymi. 
 Przez lata działalności kolekcja się powiększała, każda kupiona płyta, posiadała swój duplikat, skrzętnie skitrany w głębokich archiwach. Pomyślcie tylko: Biz Markie posiada dwie posiadłości, jedną z nich przeznacza na przechowywanie swoich płyt. Ile zatem domów wybudować by musiał Paul, wiedząc, że posiada dwa i pół miliona płyt winylowych! (milion albumów oraz półtorej miliona singli) ...
 ... czym posiada największą kolekcję płyt vinylowych na świecie. Ta niezwykła baza historii muzyki na świecie to zbiór 2,5 miliona płyt o napędzie 78 RPM oraz 45 RPM, LP oraz kasety magnetofonowe. Pan Paul posiada w swojej kolekcji 70% nagrań z lat 1948 - 1966.
W 2008 roku, w erze globalnego kryzysu, musiał zamknąć sklep. Wycenione na $50 milionów dolarów płyty, stara się sprzedać za "marne" trzy. Cierpi na chorobę oczu, prawie nie widzi. kto wie ile czasu minie, nim pozostanie mu tylko dźwięk ... Muzyka, która była i jest jego całym życiem:
"To co mnie rani to fakt, że nikt nie chcę zachować zbioru muzyki dla przyszłych pokoleń. Poświęciłem moje całe życie, by zdobyć taką kolekcję. Nikt nie rozumie czego dokonałem, co mam i co oferuje na sprzedaż."

W 1982 roku Paul wydał katalog nagrań z lat 1947 - 1982, zawierający 700 tysięcy pozycji. Od ponad dekady stara się sprzedać kolekcję, do tej pory nie otrzymał poważnej oferty zakupu. Z ciekawością, z ogromną ciekawością spędziłbym dni, tygodnie w jego archiwum, delektując się fakturą, zapachem, dźwiękiem wosków.

środa, 2 maja 2012

Stop Making Sense - Talking Heads (1984) reż. Jonathan Demme



W późnych latach siedemdziesiątych w nowojorskim klubie CBGB's debiutowali na scenie. Talking Heads przez lata osiemdziesiąte stali się nieodłączną wizytówką sceny indie rock i synth pop wschodniego wybrzeża. Wyreżyserowany zapis z koncertu na żywo z 1984 roku, to nie tylko moc i magia muzyki ale i niezwykła osoba frontman'a grupy. Enjoy!